بر اساس اتفاق و حادثه، صهیونیست‌ها فلسطین را تصاحب نکرده‌اند و سلیقه‌ای و اتفاقی نبوده که استعمارگران تور استثماری خود را در این جغرافیا پهن کرده اند. القاعده و داعش و بوکوحرام و ده ها گروه کوچک و بزرگ سلفی، وهابی همگی شبیه به افعی هایی هستند که از آستین آمریکا و اسرائیل بیرون آمده اند.
نقطه اشتراکی که همه این افعی های دست‌ساز را به هم پیوند می زند، حرکت های تروریستی و حمله و ارعاب است. به اسم اسلام به مردم بی‌پناه حمله می کنند و اسم دین مبین و صلح را با جنگ و خون و سربریدن مترادف می کنند.
در اینجا هم‌آوایی رسانه‌های فراگیر را دستکم نگیرید. خوب که نگاه کنید می‌بینید رسانه‌ها خود جزئی از پروژه اسلام هراسی اند و مدام کاری می کنند که نام پیامبر اسلام، آوای الله اکبر و لااله الا الله، انفجار و سر بریدن و خونریزی و حمله به بیگناهان را تداعی کند.
به واسطه عملکرد رسانه ای غربی ها، هرجا صحبت از اسلام به میان می آید بلافاصله تصویری از جنگ و ناامنی و خونریزی در ذهن مخاطب تداعی می شود.
از اینها بدتر این است که رسانه‌ها جا انداخته‌اند که کشورهای اسلامی علاوه بر بحران های سیاسی و اخلاقی و عقیدتی گرفتار عقب‌ماندگی علمی و فناوری هم هستند. این معنی را به خورد جهان داده‌اند که مرکز علم در آمریکا و اروپاست و هرچه از این مرکز دور می شویم، خرافات و نادانی قدرت می گیرد. این فرض چنان بدیهی شده است که اگر دانشمندی مسلمان ببینند، به آن به دیده اعجاب و خلاف‌آمد عادت نگاه می‌کنند. در ارایش مسلمان اسلحه به دست خشن، چهره ای عادی است انگار.
حقیقت این است که ما مسلمانان در این روزگار گرفتاری‌ها و مشکلات فراوانی داریم که اگر هوشیارانه و خردمندانه با آنها مواجه نشویم و اگر با تکیه بر علم و عقل فرد فرد مسلمانان نتوانیم حل و فصلشان کنیم، هویت و موقعیت جهانی‌مان به بحران جدی مبتلا می شود و حیثیت فردی و جمعی ما به خطر می افتد. از خاطر نباید دور نگه داشت که آنچه امروز اتفاق می افتد و در صدر اخبار می نشیند، مبتنی بر نقشه‌ها و دسیسه‌های حساب شده دشمنان است که رخ می نماید.
جدای از این تحلیل، خبرهای موثق و قابل استنادی وجود دارد که به ما نشان می دهد آمریکا و اسرائیل در پی تضعیف و تحدید «اسلام» بوده‌اند و از سالها پیش در اتاق‌های فکر خود برنامه ریخته‌اند و مقدماتی فراهم آورده‌اند تا قوه و فعل مسلمانان را به حداقل برسانند.
در چنین شرایطی، یادآوری سوابق علمی و تمدنی مسلمانان در سده‌های قبل اگرچه خوب است و تا حدودی می تواند اعتماد به نفس آسیب دیده جوامع اسلامی را ترمیم کند، اما ما نیاز به کارهایی جدیتر و امروزیتر داریم.
با بازخوانی مکرر صفحات زرین تاریخ شاید بتوانیم برای مسلمانان ایجاد انگیزه کنیم تا بار دیگر همت کنند و مرزهای دانش را درنوردند، اما کار مهمتر و جدیتر این است که ما با هوشیاری و زیرکی و کیاست دینی، کاری کنیم که مردم دنیا با چهره واقعی مسلمانان آشنا شوند.
چهره واقعی مسلمانان ربطی به آن ساخته‌های دروغین سی ان ان و فاکس‌نیوز و از این قبیل رسانه‌ها ندارد، بلکه ما هم مثل همه مردمان دنیا آمیخته‌هایی از داشته‌ها و نداشته‌ها، ضعف‌ها و قوت‌ها و بایدها و نبایدها داریم.
مسلمانها هم دانشمند دارند و اتفاقا دانشمندان مسلمان توانسته‌اند گام های بلندی بردارند و خدمات ارزنده‌ای به علم کنند. اینکه دنیای امروز وامدار عالمان مسلمان در قرون میانه است، تقریبا بدیهی است. از آن دوره به اینطرف گرفتاری های ریز و درشتی داشته‌ایم که ما را از آن راه و روش درست و دینی مان دور کرده. عقل حکم می کند دوباره به تولید علم و ثروت روی بیاوریم.
اینجا بحث فردی نیست. بالاخره بعضی مسلمانان از نظر فردی اتفاقا موقعیت ممتازی دارند. نکته اینجاست که جامعه اسلامی باید همت کند و به سمت تولید علم و ثروت برود. راز برآمدن دوران شکوهمند طلایی علم، تنها و تنها یک چیز بود؛ گرد نام پیامبر صلح و محبت به سمت تعالی حرکت کردن. بله؛ ایرانیان مسلمان و جهان اسلام آنچنان با اعتقاد به رحمانیت دین تازه شان به پیش می تاختند که شور و شوقی وصف ناشدنی پیکره فرهنگ تازه شان را در بر گرفته بود. ارابه تاریخ در مسیری هموار افتاده بود و شتابان به سمت روزهای روشن حرکت می کرد. حضرت محمد مصطفی(ص) به پیروانش آموخته بود که: «هر چیزی راهی دارد و راه بهشت دانش است.» هزاران کتاب و پژوهش و دستاورد و اختراع و یافته بی‌نظیر علمی حاصل این دوره بود و آنان که مومنانه در مسیر دانش قدم نهاده بودند، محیط زندگی انسانها را نورانیتر و خواستنی‌تر کردند؛ اما بزرگترین آسیب همینجاست که داشته‌هایمان را مدت های مدید فراموش کردیم و یادآوری اش را درمان دردهایمان نمی‌دانستیم.
اینها را گفتم تا بگویم اکنون حواسمان جمعتر شده است. اتفاقات تازه‌ای افتاده. مدتی است که جمهوری اسلامی ایران با شتاب علمی بالایی که طی چند سال اخیر نصیبش شده، دست به کارهایی زده کارستان. در کنار دستاوردهای دانشمندان خود، نوآوری‌هایی هم برای جامعه اسلامی دارد، مثلا نمونه‌اش راه اندازی جایزه مصطفی(ص) است که همانا نشان عالی علم و فناوری در جهان اسلام شناخته می شود.
تازه دو دوره اش برگزار شده. هنوز جوان است و برای خودنمایی هرچه بیشتر و بهترش نیاز به کمی زمان دارد. با توجه به آنچه در بالا گفتیم، اهمیت برگزاری این رویداد، دلایل راه‌اندازی‌اش و اهمیت تداومش بیشتر برایمان آشکار می شود. این جایزه به دانشمندان مسلمان یا غیرمسلمانان تابعه کشورهای مسلمان اهدا می شود. مبلغش هم کم نیست؛ 500 هزار دلار به هر برگزیده و از طریق سنت اسلامی وقف. با همه این اوصاف، اصل ماجرای این جایزه پر کردن فاصله هایی است که جوایز و تبلیغات غربی ها طی چند دهه اخیر ایجاد کرده اند. شرایط طوری شده بود که انگار همه کارهای خوب و مهم علم و فناوری دنیا را غربی ها و غیرمسلمانان می کنند و لاغیر؛ اما جایزه مصطفی(ص) نشان داد که مسلمانان یا بهتر بگویم جوامع اسلامی حرف های زیادی برای گفتن دارند و دست‌پرورده‌هایشان کارهای سترگی کرده‌اند. گره زدن نام پیامبر عظیم‌الشان اسلام با علم فناوری، قدمی است که می تواند ما را به مقابله با دسیسه‌های دشمنان بکشاند و دنیا را به آشتی نزدیکتر کند. علاوه بر اینها حقیقت دین اسلام نیز دستور موکد داده و ما را ترغیب کرده تا علم را بیاموزیم و عالمان را تکریم کنیم. جایزه مصطفی نهالی است که باید آبیاری شود، باید از آن نگهداری کنیم، باید مراقبش باشیم تا انشاءالله سال های آتی به بار بنشیند. در این جایزه نوعی فرهنگسازی و خیرخواهی هم ضمیمه است و می تواند عالمان جوان جوامع اسلامی را وا دارد تا با نشاط و انگیزه بیشتر ماموریت های علمی خود را دنبال کنند. این جایزه نه سیاسی است و نه متعلق به یک کشور، بلکه متعلق به جهان اسلام است و البته آثار خیرش به دنیا می رسد. شکی نیست که با اعتباربخشی مناسب و به موقع به جایزه مصطفی(ص)، روزهای جهانی شدنش را می شود جلو انداخت و آنگاه دیری نخواهد پایید که همه دانشمندان و اهالی علم جهان، آرزوی داشتن این نشان عالی را در کارنامه زندگیشان در سینه خواهند داشت. وقت آن رسیده است که دنیا بار دیگر بداند که حقیقت آیین مسلمانی بر مسیر شکوفایی و آرامش و مهربانی استوار است؛ پس بهترین بهانه برای فهماندن این حقیقت نشان دادن علم نافعی است که پیامبر اعظم حضرت محمد مصطفی(ص) بر آن تاکید داشته است.
*مشاور معاون علمی و فناوری رئیس جمهوری
علمی**2038**
انتهای پیام /*