به گزارش خبرنگار ایرنا پروفسور ‘برونو جنیتو’ یکشنبه شب در همایش ‘باستان‌شناسی شهری در جندی‌شاپور، در دورنمای گذشته و آینده’ به میزبانی دانشگاه صنعتی جندی شاپور دزفول افزود:جندی شاپور یک موضوع پیچیده ای است که با توجه به خرابی هایی که در منطقه ایجاد شده باید کار گسترده ای در این مکان صورت گیرد تا بتوان در خصوص آن اظهارنظر کرد.
این استاد ایتالیایی در بخش دیگری از سخنان خود به کاوش های باستانی صورت گرفته در مناطقی از ایران در خصوص کانالهای آبیاری بیان داشت:سیستم آبرسانی در سه نقطه خوزستان،مازندران و سیستان مشاهده شده که با استفاده از عکس های ماهواره ای تحقیقات تکمیل شده است.
وی به تحقیقات باستان شناسی در رابطه با سیستم آبرسانی باستان در حاشیه دریای خزر اشاره کرد و افزود:مستندنگاری مسیر آب و اطلاعاتی که دریافت شده مدیریت و هدایت منابع آبی را در حاشیه دریای خزر نشان می دهد که یک شبکه درونی به هم پیوسته دارند و در دوران ساسانیان در خوزستان مشاهده شده اند.
این استاد ایتالیایی با بیان اینکه نمی توان بدون عکس ماهواره ای به ارتباط مسیر آبها پی برد گفت:مدیریت منابع آب در استان خوزستان باستان بعلت سطح کشاورزی بالایی که در منطقه وجود داشته با سه نقطه مورد بحث دیگر متفاوت است .
پروفسور برونو جنیتو ادامه داد: طبق یافته ها جندی شاپور یک رودخانه فصلی بوده که نصف سال آب نداشته وباقیمانده ان نیز نصف دیگر سال به علت بخار آب از بین رفته و باعث شده مردم منطقه برای تامین آب ، قنات بسازند.
وی گفت:،سیستم کشاورزی خوزستان وبین النهرین توسط آدامز بررسی شده وتاجایی که ممکن بوده و محدودیت های مستندنگاری اجازه داده کاوش ها بصورت خاص انجام شده است.
این استاد ایتالیایی افزود: در خصوص ساسانیان مستندهای زیادی از آنها به جا مانده مانند سکه های زیادی که از این دوران به جای مانده وباید چگونگی آنها ثبت و کدگذاری شود.
وی اظهار کرد:ساسانیان به این علت خاص هستند که مدیریت منابع آب در این دوران بصورت عمومی انجام شده و تعداد کانالهای آبرسانی افزایش یافته است که در نوع خود خاص بوده است.
این استاد ایران شناس بیان داشت: در خصوص جندی شاپور داده های کافی وجود ندارد و شواهد موجود محدود به گمانه زنی های ‘ آدامز ‘ باستان شناساس آمریکایی بوده که وی طبق توپوگرافی دقیقی که انجام داده بدون وجود جی پی اس توانسته پلان مستطیل شکلی درنظر بگیرد ولی برای بررسی ترانشه های موجود باید بودجه و سرمایه گذاری مناسبی بای کاوش در جندی شاپور اختصاص یابد.
وی افزود:گندی شاپور وسیع بوده و از رامهرمز تا لرستان ادامه داشته که باید کاوش های زیادی در این خصوص داشته باشیم زیرا بخش زیادی از منطقه زیرخاک دفن شده و نیاز به بررسی و تحقیق بیشتر دارد.
دانشگاه جندی شاپور که اکنون تنها بقایایی از آن در اطراف شهر دزفول برجای مانده در عصر ساسانیان در 1750 سال پیش ، نخستین مرکز علمی جهان بود که رشته های پزشکی ، فلسفه و نجوم در آن تدریس می شد.
طبق مستندات تاریخی موجود در شهر باستانی جندی شاپور ، نخستین نظام نامه آموزش عالی جهان شکل گرفت.
نخستین دانشگاه جهان به دستور شاپور اول ساسانی در این شهر تاسیس شد.
شهر باستانی گندی شاپور با بیش از 800 هکتار وسعت در 10 کیلومتری شهر دزفول و در مجاورت روستای اسلام آباد واقع شده است .
آثار برجای مانده این شهر در 24 شهریورماه سال 1310 به شماره 46 در ردیف آثار ملی به ثبت رسیده است.
نخستین کاوش های باستان شناختی باستانشناسان ایرانی از دی ماه پارسال در محوطه باستانی جندی شاپور(گندی شاپور ) دزفول آغاز شد.
همایش ‘باستان‌شناسی شهری در جندی‌شاپور، در دورنمای گذشته و آینده’ با هدف توسعه همکاری‌های علمی و پژوهش‌های مشترک در حوزه بین المللی مرکز پژوهشی جندی شاپور برگزار شد.
7278/6068
خبرنگار:رقیه کردی-انتشار:محمدعلی فریدپناه
انتهای پیام /*