خانه / دسته‌بندی نشده / خلیج چابهار زیستگاه گونه ارزشمند آبسنگ های مرجانی

خلیج چابهار زیستگاه گونه ارزشمند آبسنگ های مرجانی



به گزارش ایرنا، آبسنگ های مرجانی مختص آبهای کم عمق (حداکثر تا 30 متر) مناطق گرمسیری هستند و نسبت به تغییرات دما و شوری حساس وقادر به تحمل کدورت آب نیستند.
مرجان های سواحل ایران به دلیل دمای کم آب در زمستان و حرارت زیاد آب در تابستان، شوری زیاد و کدورت آب و رقابت با جلبکهای قهوه ای از نظر اکولوژیک تحت فشار قرار دارند و می توان گفت در آستانه تحمل اکولوژیک خود واقع شده اند.
در سالهای اخیرمطالعات انجام شده کاربرد مرجانها در علوم پزشکی مانند پیوند استخوان، استخراج مواد دارویی، دندانپزشکی و چشم پزشکی را آشکار ساخته است و در کنار نقش اکولوژیک آنها در حمایت زنجیره غذایی دریا و تنوع آبزیان همزیست اهمیت حفاظتی این مجموعه ، حیات دریا را دو چندان می کند.
مرجان ها از اهمیت زیادی برخوردارند بطوریکه 25 درصد تمام حیات را در خود حفظ و بسیاری از انواع ماهی ها در اطراف مرجان ها زندگی می کنند.
هر کدام از مرجان ها یک اکوسیستم کامل هستند و سواحل دریاها و خشکی ها را از برخی مشکلات و تهدیدها محافظت می کنند مثلاً جزیره های کم ارتفاع را در برابر خشم امواج و فرسایش دریاها محافظت می کنند.
جذابیت های طبیعی 10% از کل صنعت توریست را تشکیل می دهند که وجود مرجانها یکی از راههای جذب توریست است و علاوه بر این از مرجان ها برای تولید داروهای ضد سرطان و پیوند استخوان استفاده می شود.

رئیس اداره حفاظت محیط شهرستان چابهار در گفت وگو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: در آبهای کرانه ای ایران تاکنون 28 گونه آبسنگ مرجانی در حاشیه 16 جزیره خلیج فارس و 2 منطقه ساحلی(بندر طاهری بوشهر و خلیج چابهار) مورد شناسایی قرار گرفته اند که از انواع حاشیه ای، تخت یا پراکنده هستند.
اشرفعلی حسینی افزود: آبسنگ های مرجانی کند رشد بوده و نرخ رشدی معادل 38 درصد تا 12 متر در هر هزار سال برای آنها تعیین شده است و روند ترمیم آنها پس از آسیب، بسیار سخت خواهد بود.
وی بیان کرد: خلیج چابهار در برگیرنده گونه های ارزشمند و منحصر بفرد از آبسنگ های مرجانی در کشور هستند که وسعت منطقه مرجانی آن تقریبا هشت هکتار بوده که این مرجان ها زیستگاه بسیار مطلوبی برای انواع آبزیان و ماهی های زینتی بوده و به عنوان موج شکن های طبیعی محافظ مناطق ساحلی از جریان های دریایی نیز هستند.
وی تصریح کرد: خلیج چابهار با 17 کیلومتر طول، 20 کیلومتر عرض و میانگین عمق 20 متر در دهانه خلیج، بعنوان بزرگترین خلیج در سواحل دریای عمان مطرح است.
وی ادامه داد: این مرجان ها پس از جنگل های تروپیکال، دومین بیوم غنی جهان را تشکیل می دهند و با وسعت حدود 600 هزار کیلومتر مربع 17 درصد تمام اقلیم دریایی را به خود اختصاص داده اند.
وی گفت: آلودگی نفتی دریا، توسعه فعالیت های تفرجی، صید آبزیان زینتی، برداشت مستقیم مرجان ها، ساخت و ساز در ناحیه ساحلی و برداشت شن و ماسه از سواحل از جمله عوامل تخریب کننده آبسنگ های مرجانی و بر هم زننده شرایط زیست آن در ایران هستند.
رئیس اداره حفاظت محیط شهرستان چابهار با بیان اینکه آبسنگ های مرجانی تولید سالانه 12 هزار گرم در متر مربع را دارند،خاطرنشان کرد: از خصوصیات بارز مناطق مرجانی تنوع زیستی بالا در این مناطق است بطوریکه از 33 شاخه جانوری و گیاهی که در زیستگاههای دریایی یافت می شوند 30 شاخه در مناطق مرجانی زندگی می کنند.
حسینی گفت: 10 درصد صید ماهیان شیلاتی در مناطق مرجانی صورت می گیرد و هر یک متر مربع مرجان از نظر اقتصادی برابر با 47 هزار دلار است.
وی افزود: در مطالعات اخیر دو ناحیه اصلی تجمع توده های مرجانی در منطقه چابهار مورد شناسایی و ارزیابی قرار گرفته است و این 2 ناحیه شامل محدوده دریایی اطراف موج شکن فرعی اسکله شهید بهشتی ( به وسعت بیش از 6 هکتار) و محدوده دریایی اطراف موج شکن اسکله شهید کلانتری (به وسعت حدود 2 هکتار) شامل آبسنگ های دریایی است.
وی گفت: یکی از مزیت های قابل توجه منطقه وجود انواع مختلف مرجان های نرم ، شاخ گوزنی، مغزی و سیاه است که علاوه بر قابلیت های زیست محیطی بالای آن استعداد سرمایه گذاری در زمینه ی گردشگری دریایی را نیز داراست.
چابهار در 645 کیلومتری جنوب زاهدان مرکز استان سیستان و بلوچستان و در ساحل دریای عمان واقع شده و از نظر گردشگری و توریستی از اهمیت زیادی برخوردار است.
3043**6081 خبرنگار: رستم کریمی ** انتشار دهنده: حیدر سرایانی



انتهای پیام /*










دیدگاهتان را بنویسید